بسمه تعالى 6 جمادى الثانى 1403 ق محضر مقدس زعيم عالى‌قدر، حضرت مستطاب، آيت الله‌ العظمى، امام خمينى، ادام الله‌ ظله العالى، پس از سلام و تحيّات وافره، از ايزد منان همواره مسئلت دارد كه وجود مبارك، از جميع بليّات سماوى و ارضى محفوظ بوده و ان شاء الله‌ تا ظهور صاحب العصر و الزمان، حضرت مهدى ـ عجل الله‌ تعالى فرجه الشريف ـ امت متعهد و شجاع اسلام، از آن مقام الهى مستفيض گردند. غرض از تصديع وقت شريف، استفتاى اين مسأله بود: چندى است اين حقير، با بانويى مطلّقۀ امريكايى، كه قبلاً مسيحى بوده، ازدواج كرده‌ام. ايشان را فرزند ذكورى است چهار ساله. بعد از اين‌كه به دين مبين اسلام، مشرف گرديده، شديداً مورد ايذاء و آزار افراد خانواده، به ويژه شوهر سابقش واقع شده است. من جمله اين‌كه اين فرزند را از ايشان جدا كرده، و حتى ديگر اجازۀ ديدن او را هم به ايشان نمى‌دهند.

با علم به اين‌كه بعد از اسلام آوردن اين خانم، فرزند ايشان خود به خود مسلمان مى‌شود و ولايت او بر عهدۀ طرف مسلمان است نه كافر، و با توجه به اين واقعيت كه فعلاً قدرت ظاهرى، به دست طرف كافر، يعنى پدر طفل است و او اجازۀ اعمال اين ولايت را به مادر مسلمان طفل نمى‌دهد، وظيفه شرعى اين مادر چيست؟ ايشان ـ بحمدالله‌ و المنة ـ عازم است كه با حقير به وطن اسلامى هجرت كند، از اين نگرانيم كه چه بايد بكنيم؟ حكم شارع چيست؟ آيا رهاكردن طفل، و به اختيار پدر كافرش سپردن، براى حقير و مادر مسلمان طفل، مسئوليت و يا خداى نخواسته، گناهى در بر دارد؟ اگر آرى، ما تا چه حد بايد براى پس گرفتن بچه، اقدام كنيم؟