بسمه تعالى حضور محترم دفتر امام خمينى، مدّ ظله، پس از عرض سلام و آرزوى تندرستى و موفقيت، لطفاً به سؤالات اين‌جانب پاسخ لازم و كافى را بدهيد: 1. مدت دو ماه و اندى مى‌شود كه شوهرم مرا ترك كرده و با وجود داشتن دو دختر هجده و شانزده ساله و يك پسر بيست و يك ساله، براى ما خرجى نگذاشته است.
البته من مقدارى پس‌انداز دارم؛ ولى اين مقدار را براى روز مبادا گذاشته‌ام. آيا از جهت شرعى اين اجازه را دارم كه از وسايل خانه كه مربوط به شوهرم است، بفروشم و امرار معاش كنيم؟
2. يكى از دوستانم در رژيم گذشته با پسرى ازدواج كرد كه چون جزو دستگاه رژيم گذشته بود در ايران نمى‌تواند به سر ببرد، از طرفى اين دو نفر فقط عقد يكديگر هستند آن هم مدت دار و به مدت نود و نه سال. اين دختر ديگر نمى‌خواهد با شوهرش پيمان داشته باشد. آيا يك طرفه مى‌تواند طلاق بگيرد يا خير؟ در صورت عدم امكان، آيا اگر شوهرش حاضر بشود بگويد بخشيدم؛ اين عقد باطل است يا خير؟ لازم به تذكر است كه اين دختر هنوز هيچ‌گونه رابطه‌اى با شوهرش نداشته است و همچنان باكره است.
3. آيا در نظر امام چادر بهتر پاسخ‌گوى حجاب لازم است يا مانتو و روسرى؟
4. آيا اگر زن و شوهرى طلاق بگيرند، باز هم بايد دختر براى ازدواج از پدرش اجازه بگيرد يا خير؟ در صورتى كه آن پدر را نتوان پيدا كرد بايد چه كرد؟
۱. بسمه تعالى، بدون مراجعه به محكمۀ شرعيه، حق چنين كارى را نداريد.
۲. بسمه تعالى، عقد مدت‌دار طلاق ندارد و تا مدت تمام نشده يا شوهر، آن را نبخشيده؛ به حال خود باقى است و اگر شوهر بگويد مدت را بخشيدم عقد به‌هم مى‌خورد.
۳. بسمه تعالى، به هر نحو، مقدار واجب پوشيده شود كفايت مى‌كند و چادر بهتر است.
۴. بسمه تعالى، اجازه پدر در ازدواج دختر باكره شرط است. بلى در صورت نياز دختر به ازدواج اگر پدر غايب است و تحصيل اجازه ممكن نيست اجازه معتبر نيست.