بسمه تعالى 26 / 6 / 1361 محضر مبارك رهبر عالىقدر، حضرت آيت الله امام خمينى، دامت بركاته محترماً به استحضار آن جناب مىرسانم: اينجانب كارگر شركت توليدى ايران تاير يا جنرال تاير سابق، مركز توزيع لاستيك شيراز كه يكى از مقلدين آن جناب مىباشم، در آن هنگامى كه جنابعالى در كشور فرانسه تشريف داشتيد، با خداى متعال عهد نمودم كه خداوندا، خودت رهبر ما را از هرگونه گزند ارضى و سماوى و از دست دشمنان اسلام محفوظ بدار و صحيح و سالم به وطن عزيزمان ايران برگردان و به دست تواناى ايشان جمهورى اسلامى را برقرار گردان تا بنده جهت شادى و سرور معادل يك برج حقوق خود را شيرينى بگيرم و بين كاركنان شركت توزيع نمايم؛ بحمدالله تعالى خداى بزرگ نه تنها دعاى اين حقير را اجابت فرمودند، بلكه خواستهاى كليه مسلمين و مستضعفين جهان را اجابت فرمودند؛ ولى بنده تاكنون به علت گرفتارى شخصى كه داشتم، نتوانستم دين خود را ادا نمايم و هم اكنون به حسن نيت آن جناب، رفع گرفتارى شده، بحمدالله قادر هستم كه دين خود را ادا نمايم؛ باتوجه به اينكه از محتواى رسالۀ آن جناب با اطلاع هستم، و از طرفى موقعيت حساس كنونى مملكت را دريافتهام كه مورد تهاجم بيگانگان قرار گرفته و مملكت و رزمندگان، نياز به كمكهاى نقدى و جنسى و جانى دارند، تصميم گرفتم از جنابعالى استفسار نمايم كه آيا مىتوانم وجه مذكور ـ كه حدود پنج هزار تومان در ماه مىباشد ـ را به جبههها كمك نمايم يا خير؟
مستدعى هستم ـ با كمال بىصبرى ـ جواب را به هر وسيله كه صلاح مىدانيد مرقوم فرماييد. از اينكه مصدّع اوقات شريف شما شدم معذرت مىخواهم.
۱. بسمه تعالى، اگر در عهد، صيغۀ شرعى مخصوص به آن را نخواندهايد، اختيار با خود شما است؛ والاّ بايد بر طبق عهد عمل كنيد.