بسمه تعالى 4 / 6 / 1361 با عرض سلام و اداى احترام به حضور رهبر عظيم الشأن انقلاب و قلب تپندۀ امت اسلام، اميد محرومان و مستضعفين و درهم كوبندۀ مشركان و كافرين و بازگشاينده درهايى براى عبور مسلمين و بيرون آمدن آن‌ها از چنگال استثمارگران و كافرين، نامه‌ام را شروع مى‌كنم.

اى امام عزيز و اى حجت خدا بر ما! محله‌اى است كه شش دانگ آن و يا به عبارتى همۀ آن محله و حومۀ آن (زمين‌هاى حومه آن) وقف است؛ در زمين‌هايى كه پنبه‌زار است، مى‌خواهند شاليزار كنند و چون پنبه‌زارها در سطح خيلى بلندى از شاليزارها قرار دارند، آن را «ديزل» مى‌زنند تا كشت كنند و مسلماً خاك‌هاى آن را در يك جا جمع مى‌كنند و از گِل‌هاى جمع شده استفاده‌اى نمى‌كنند؛ گِل‌هاى آن بسيار حاصل‌خيز است؛ آيا مى‌شود آن گِل را به محل ديگرى انتقال داد؟ و يا به عبارتى ديگر، مى‌توان آن را براى زمين‌هايى كه خاكشان شور است ببرند و از آن استفاده كنند؟ يا در زمين‌هايى بريزند و از آن كشاورزى كنند و سطح توليد كشور را بالا ببرند؟ و آيا مى‌شود آن را به خانه‌هاى خود كه در محل وقف واقع نيست ببرند و از آن استفاده نمايند؟ آيا بايد در ازاى گلى كه از آن‌جا مى‌برند، پول پرداخت كنند يا گلى ديگر به جاى آن به همان اندازه به همان‌جا ببرند؟ لازم به يادآورى است كه اين محله، وقف ابدى است. اى امام كبير! لطفاً ما را كه در اين مسأله سرگردانيم راهنمايى فرما. به اميد روزى كه مسائل اصيل اسلامى در سرتاسر جهان، به ويژه در كشورمان اجرا گردد.