بسم اللّه‌الرحمن الرحيم جناب آقاى نخست وزير، آقايان وزرا ـ ايّدهم اللّه‌ تعالى مسئله‌اى را كه لازم ديدم تذكر دهم اين است كه قوام نظام اسلامى ايران بر اتحاد در روش و حركت در كُليّتِ سياستِ مورد قبولِ اسلام است. همگى بايد سعى كنيم هر حركتى، اعم از سياسى، نظامى، اقتصادى و اجتماعى، كه انجام مى‌دهيم به آن كليت صدمه نزند. ترسيم كليت متّخذ از اصول اساسى قوانين اسلامى است كه هدايت فرد و جامعه را بر عهده دارد. هر مسئولى و هر متعهدِ به نظامى بايد سعى كند براى پيشبرد نظام در چهارچوب محدودۀ وظايفش عمل كند؛ كه در غير اين صورت، احتمال پاشيدگى نظام جدى است. لذا اگر هر وزيرى دخالت در كار وزير ديگر نمايد، كه حتى دخالت او باعث رشد كار گردد، مورد قبول نيست؛ چرا كه خروج از چهارچوب اختيارات ضررش بسيار بيشتر از رشد كار در نقطه‌اى ديگر است. روشن است كه مشورت و هماهنگى و همكارى مورد بحث نيست. اينجانب گاهى به موضعگيريهاى وزرا و نمايندگان در خارج از محدودۀ وظايفشان برخورد مى‌كنم كه متعجب مى‌شوم. از باب مثال سياست خارجى كشور بر عهدۀ وزير امور خارجه است. اگر آقايان اعتراضى دارند، بايد برادرانه در هيأت دولت مطرح كنند. اگر به اعتراض جواب قانع كننده‌اى داده شد، كه چه بهتر؛ والاّ وزير امور خارجه است كه در چهارچوب سياستِ ترسيمى از رهبرى نظام و يا مجلس، تصميم‌گيرنده است. اين شيوۀ پسنديده‌اى نيست كه هر وزير و يا نماينده‌اى هر چه دلش خواست در مجامع عمومى بگويد. آقايان وزرا، من به شما و به نمايندگان محترم نصيحت مى‌كنم كه سياستهاى يكديگر را تضعيف و يا تخريب نكنيد؛ كه اگر وحدت روش و حركت در نظام نوپاى اسلامى صدمه ببيند، نتايجى كه دنياى استكبار از اين برخوردها مى‌گيرد بسيار شكننده است. كارى نكنيم كه دنيا فكر كند نظام اسلامى ايران با اين اختلاف سليقه‌ها و با اين ابراز اختلافها هيچ گاه راه ثبات را نخواهد پيمود. خداوند به تمامى شما توفيق خدمت به بندگان خوب خدا را ارزانى دهد. والسلام. 22 / خرداد / 67 روح‌اللّه‌ الموسوى الخمينى