بسم اللّه الرحمن الرحيم تأكيد در مورد عفو محبوسين من امروز مى‌خواهم تأكيد كنم در اين امر كه راجع به اين محبوسين ـ البته به استثناى آنهايى كه ما به حسب امر خدا نمى‌توانيم عفو كنيم ـ باز تأكيد كنم كه زودتر اين قضيه تمام بشود و آقاى موسوى 1
به همه جا، همۀ شهرستانها سفارش كنند كه زودتر اين كار را انجام بدهند و رسيدگى زودتر بشود تا ان‌شاءاللّه، براى عيد جديد يك عدۀ چشمگيرى از اينها و اگر مى‌شود، همۀ آنهايى كه مى‌شود، آنها را عفو كرد. حالا گناه دارند، يك گناهى است كه قابل عفو است، انحراف دارند انحرافى است كه قابل عفو است، تهيه كنند و براى عيد جديد كه مى‌آيد بفرستند تا ان‌شاءاللّه، اينها عفو بشوند. و من سفارش مى‌كنم به اين اشخاصى كه از اين گروهها بازى خورده‌اند؛ اينها يك مقايسه‌اى ما بين حكومت حالا و حكومت سابق و مابين مردم در حالا و مردم در سابق بكنند و بين خدمتهايى كه اين دولت در اين مدت كم با آن گرفتاريهاى فوق‌العاده‌اى كه همۀ كشورها و ـ تقريباً ـ همۀ ابرقدرتها برخلاف اين دولت و ملت توطئه مى‌كنند، مقايسه كنند و بعد ببينند واقعاً، راهشان چه راهى است. راهى كه آنها دارند، مى‌خواهند چه بكنند، و راهى كه منافقان و برادرهاى آنها دارند، اينها مى‌خواهند چه بكنند و من از خداى تبارك و تعالى مى‌خواهم كه هدايت كند اين جوانها را، اين دخترها را، اين پسرها را كه در دام اينها ديگر نيفتند يا از دام اينها ان‌شاءاللّه، خارج بشوند. تقدير از رزمندگان و بايد تقدير كنم از ارتش و سپاه و ژاندارمرى و ساير قواى مسلح و مردمى كه بحمداللّه با قدرت پيشروى دارند مى‌كنند و در همين «چزّابه» 2
هم كارهايى انجام داده‌اند و ان‌شاءاللّه، انجام مى‌دهند و اميدوارم كه به فتح آخرى نزديك باشيم. و فتح ما آن وقتى است كه عراق و ايران و ساير كشورهاى اسلامى همه مرفه باشند و همه بتوانند آسوده و بدون قدرت قدرتمندان و بدون سلطۀ آنها به زندگى خودشان ادامه بدهند. و چيزى كه در اين چند روز مراجعه شده است زياد به اينجا و احمد، 3
به من كراراً، گفته‌اند كه زياد مراجعه شده است، من چند روز پيش از اين راديو را گوش مى‌كردم، ديدم كه راديوى خارجى گفت كه فلان گفته است كه خمينى در حال مرگ است. من ياد يك قصه‌اى افتادم و آن اينكه يك نفر بود كه مى‌خواست اظهار قدرت و پهلوانى بكند. در يك جلسه‌اى گفت كه من آنم كه چه كردم، چه كردم، كارهايش را شمرد و من جمله، گفت من آنم كه فلان آدم، فلان پهلوان را در فلان جا كشتم و چه كردم. آن آدم حاضر بود، گفت كه آن كسى كه شما كشتيد حرفهاى شما را دارد مى‌شنود! من ياد اين افتادم كه آن كسى كه آن آقا گفته است كه در حال مرگ است، حرفهاى ايشان را شنيده و به اين سبك مغزى خنديده است. من ان‌شاءاللّه، اميدوارم كه آنها هم كه در خارج هستند ديگر برگردند، ديگر ول كنند اين مسائل را، مى‌دانند كه پيشروى نمى‌كنند، مى‌دانند كه با اين ملت نمى‌شود طرف شد. خوب، هى ادعا مى‌كنيد كه ملت با ماست، خوب اگر ملت با ماست بياييد با ملت همكارى بكنيد، با دولت همكارى بكنيد، نه اينكه برويد كنار بنشينيد و هى دسته دسته درست كنيد و هر كدام به ديگرى هم فحش بدهد. من از خداى تبارك و تعالى سلامت همۀ آقايان را و سلامت اين ملت را و سلامت اين آسيب ديدگان را مى‌خواهم و اميدوارم. و از ملت هم تشكر مى‌كنم به اينكه الحمدللّه در صحنه حاضرند و تا در صحنه حاضرند اين كشور آسيب نخواهد ديد ولو هر چه حالا فساد بكنند، هر چه كارهاى خلاف بكنند. خداوند همه‌تان را حفظ كند. والسلام عليكم و رحمة‌اللّه و بركاته
عنوان :
عفو محبوسین، تقدیر از رزمندگان
مرجع :
صحیفه امام (۱۶) صفحه ۸۶
مکان :
تهران، جماران
تاریخ :
۱۳۶۰-۱۲-۰۳
حضار :
خامنه‌اى، سیدعلى (رئیس جمهور) هاشمى رفسنجانى، اکبر (رئیس مجلس شوراى اسلامى) موسوى اردبیلى، سیدعبدالکریم (رئیس دیوانعالى کشور) موسوى، میرحسین (نخست وزیر)