بسم اللّه‌ الرحمن الرحيم تمجيد از انقلاب چه خوب نهضتى بود، چه خوب قيامى! ما هر روز تقريباً با قشرهاى مختلف، با گروههاى مختلف از اقطار ايران مواجه هستيم. الآن در اين مجلس خانمهاى محترم قم، كه فعالانه براى اسلام و نهضت و براى تربيت جامعه فعاليت مى‌كنند، با آقايان بنابى، كه از راه دور آمده‌اند، در يك مكان مجتمعيم. اين قبل از نهضت هيچ تحقق نداشت؛ شما يك راهى داشتيد، ما يك راهى، آقايان هم يك راهى. چه خوب نهضتى كه ما همه را در يك مكان مجتمع كرده است كه با هم صحبت كنيم، مسائلى كه احتياج به آن داريم طرح كنيم، دردهاى دل را بگوييم به هم، و راه جبرانش را هم گفته بشود؛ و شايد با گفتن درد و درمان بتوانيم به يك جايى برسيم. نگرانى از ريشه‌هاى پوسيده طاغوتيان دردها زياد است، و زيادتر بود، و بحمداللّه‌ يك مقدارى از آن رفع شد. آنهايى كه براى ما دردهاى عظيم پيش آوردند، آنهايى كه به كشور ما خيانت كردند، آنهايى كه به بانوان ما بيشتر ظلم كردند تا به مردها، آنها كه بانوان را به طورى به آنها ظلم كردند و به صورت اينكه مى‌خواهيم خدمت بكنيم آنها را به عقب راندند؛ به آنها ظلم زياد شد، به مردها هم شد، به همۀ اقشار ظلم شد، بحمداللّه‌ دست آنها كوتاه شد و اميدوارم كه اين قشرهاى ضعيفى كه مثل حيوانات ضعيف زير زمين مى‌لولند و مى‌خواهند ريشه‌هاى گلها را فاسد كنند، آنها هم ان شاءاللّه‌ از بين بروند. دردهاى حالا هم زياد است. دردهايى كه به واسطۀ خيانتهايى كه به ما كردند و به ملت ما كردند تتمۀ آن باقى است. خيانتها و تبليغاتى كه بر ضد اسلام و بر ضد قرآن كريم كردند و قشرها را خواستند از قرآن كريم جدا كنند و خواهران و برادران ما را خواستند از اسلام دور كنند، اينها باز يك مقدارشان هست با صورتهاى مختلف. شما زحمت كشيديد، زن و مرد زحمت كشيد، به خيابانها ريخت، جورها كشيد، خونها داد كه اسلام را زنده كند؛ براى اسلام خون داد، براى شهادت داوطلب شد. آنكه مى‌خواست ملت ما، آنكه به او رأى داد ملت ما، «جمهورى اسلامى» بود. اسلام مورد نظر بود. الآن قشرهايى هستند كه مى‌خواهند اسلام را كنار بگذارند با نوشتن، با گفتن، با اجتماعات. اين درد بزرگترين دردى است كه الآن ملت ما به آن مبتلا هست؛ و ما از آن نگران كه ملتى كه رأى داد بر جمهورى اسلامى، نود و نه و نيم درصد رأى داد بر جمهورى اسلامى، يعنى ما اسلام را مى‌خواهيم، اگر براى صرف جمهورى بود همچو رأيى نبود؛ اگر براى جمهورى دمكراتيك بود همچو رأيى نبود. ديگران هم از اين حرفها سابقاً گفتند و شكست خوردند. گروههاى بيگانه از اسلام ملت ما براى اسلام قيام كرد و براى اسلام راه را پيمود و براى اسلام خون داد، الآن قشرهايى هستند كه مى‌خواهند اسلام را كنار بگذارند. «جمهورى» تنها، از اسلام مى‌ترسند! جمهورى تنها، «جمهورى دمكراتيك»! آنها كه مى‌خواهند يك قدرى در پرده صحبت كنند، «جمهورى دمكراتيك اسلام». اينها همه خدعه است! اينها براى اين است كه از اسلام مى‌ترسند. اسلام را مخالف مى‌دانند با هواهاى نفسانى خودشان. بيدار باشيد! اگر انحرافى باشد از جمهورى اسلام، هر انحرافى اگر از جمهورى اسلامى ـ هر انحرافى ـ باشد، خلاف مسير شماست، خلاف مسير اسلام است. مسلمين توجه داشته باشند كه در حزبهايى كه صحبتشان از اسلام نيست، صحبتشان از دمكراتيك است، قشرهايى كه به اسلام كار ندارند، گر چه به آزادى كار دارند، آزادى را مى‌خواهند اما آزادى به غير اسلام، ملت ما توجه كنند كه لااقل داخل اينطور حزبها نشوند. شما عزيزان خودتان را براى اسلام داديد؛ حالا كه عزيزها را داديد، به ضد اسلام بخواهيد وارد بشويد، هدر بدهيد خون عزيزان خودتان را؟ توجه بكنيد! اينها مى‌خواهند هدر بدهند خون شما را. اجتماعات اينها بر ضد اسلام است. چند روز پيش، اين اجتماع زياد داشتند به بهانه، و حرفهايشان به ضد اسلام بود. با اينها همكارى نكنيد. مسلمين! با اينها همكارى نكنيد، خودتان را از آنها دور نگه داريد، از اينها اجتناب كنيد؛ اينها آزادى منهاى اسلام را مى‌خواهند. اين غير از طريقۀ شماست. شما اسلام را مى‌خواهيد، ما اسلام را مى‌خواهيم كه اسلام آزادى به ما بدهد، نه آزادى منهاى اسلام. آنها استقلال منهاى قرآن را مى‌خواهند، ما قرآن را مى‌خواهيم. «اسلام منهاى روحانيت» خيانت است ما اگر تمام آزاديها را به ما بدهند، تمام استقلالها را به ما بدهند و بخواهند قرآن را از ما بگيرند، نمى‌خواهيم. ما بيزار هستيم از آزادى منهاى قرآن، ما بيزار هستيم از استقلال منهاى اسلام، ما بيزار هستيم از اينكه بگويند اسلام منهاى روحانيت. اسلام منهاى روحانيت خيانت است. مى‌خواهند اسلام را ببرند، اول روحانيت را مى‌برند؛ اول مى‌گويند اسلام را مى‌خواهيم، روحانيت را نمى‌خواهيم! روحانيت استثنا بشود، اسلام در كار نيست. اسلام با كوشش روحانيت به اينجا رسيده است. بيدار باشيد، خانمها بيدار باشيد! آقايان بيدار باشيد. مسائل شخصى خودتان را كنار بگذاريد. مسائل جزئى را كنار بگذاريد. احتياجات را كنار بگذاريد. امروز وقت اين نيست كه من محتاج هستم، من چيز ندارم. امروز وقت اين است كه ما اسلام را تقويت كنيم. همۀ اقشار بيدار باشند. كارگرها بيدار باشند، دهقانها بيدار باشند. بازاريها بيدار باشند، دانشگاهيها بيدار باشند، تز اسلام منهاى روحانيت يعنى لا اسلام! درجۀ اولش اين است؛ بعد هم كتابهاى روحانيت را به دريا بريزند! بيدار باشيد! توجه به خطر عظيم ... من توجه شما را به اين خطر، به اين خطر عظيم، عطف مى‌كنم. خطر بزرگ است؛ با صورتهاى آزادى ما مى‌خواهيم، دمكراتيك ما مى‌خواهيم، استقلال مى‌خواهيم. اسلام چه؟ منهاى اسلام! در تمام حرفهايشان اسلام در كار نيست. اگر اسلام نبود، شما حالا در زاغه‌ها بوديد، شما در خارج كشور بوديد. اگر در كشور بوديد، در زاغه‌ها زندگى مى‌كرديد، در بيغوله‌ها زندگى مى‌كرديد، نمى‌توانستيد ظاهر بشويد. اسلام است كه شما را آزادى داد و آورد در ميدان. بر ضد اسلام قيام نكنيد. خواهران من، عزيزان من، برادران من، عزيزان من، توجه داشته باشيد توطئه در كار است، توطئۀ بزرگ در كار است، توطئه‌ها در كار است. قشرهاى مختلفى كه به اسلام پشت كرده‌اند، و از اول توجه نداشتند، دارند با هم جمع مى‌شوند. بايد تجديد نظر كنند؛ بايد در كارهاى خودشان تجديد نظر كنند، در اجتماعاتشان تجديد نظر كنند. ملت نمى‌تواند توطئه را تحمل كند. ما تحمل نمى‌كنيم اين توطئه را. اينها توطئه است؛ توطئه بر ضد اسلام؛ توطئه بر ضد ملت. آزادى هست، توطئه نيست. آزادى معنايش اين نيست كه بنشينيد برخلاف اسلام صحبت كنيد؛ آزادى در حدود قانون است. دين كشور ما اسلام است؛ آزادى در حدود اين است كه به اسلام ضرر نخورد. قانون اساسى ما دين را اسلام مى‌داند. خداوند ان‌شاءاللّه‌ شرّ مفسدين را قطع كند. خدا به شماها توفيق عنايت كند. سلامت و سعادت عنايت كند. من از همۀ شما تشكر مى‌كنم؛ و اميدوارم كه با ارادۀ قاطع، با اراده قاطع، با تصميم قاطع، به پيش برويد. سلام بر همۀ شما. موفق باشيد.