بسم اللّه‌ الرحمن الرحيم دلجويى از خانواده‌هاى شهدا ما هر روز مواجهيم با صحنه‌هايى كه در عين حال كه دلخراش است، غرور آفرين است. ديروز جمع كثيرى از معلولين آمدند، و امروز هم معلولين از اصفهان آمده‌اند با عكسهاى زيادى كه از شهدا آورده‌اند. من اين تحول عظيمى كه در ايران پيدا شده است كه در عين حالى كه پدرها با عكس جوان خودشان آمده‌اند، و مادرها چند نفر از فرزندانشان را از دست داده‌اند، لكن روحيۀ آنها روحيۀ بسيار بلندى است، و اين تحول مبارك است بر ملت ايران. من در اين مجمعى كه اين جوانان را و اين عكس جوانان را مى‌بينم بايد تأثرات خودم را به بازماندگان اينها، و تسليت خودم را به پدرها و مادرهاى اينها تقديم كنم و براى آنها هم طلب مغفرت. خداوند به شماها اجر عنايت كند و صبر عنايت كند، و آن جوانهاى غرور آفرين ما را به رحمت واسعۀ خود غريق كند. اين مسائل در طول تاريخ بوده است. در صدر اسلام اين طور مصائب براى اولياى خدا و براى مسلمين صدر اسلام بسيار بوده است. و شايد از آن وقت تا كنون اين طور وضعيتى كه در ايران هست و اين تحولى كه براى ملت ما از زن و مرد و بزرگ و كوچك حاصل شده است، سابقه نداشته باشد. خداوند تبارك و تعالى به ما هر چه داريم داده است، و ما هر چه داريم از اوست و بايد تقديم او كنيم. سعادت را آنها بردند كه آن چيزى را كه خدا به آنها داده بود تقديم كردند، و ما عقبماندۀ آنها هستيم. من به همۀ شما برادران و عزيزان كه فرزندان خودتان را از دست داده‌ايد تسليت و تبريك عرض مى‌كنم. تبريك براى اينكه شما خانواده‌هايى بوديد كه در دامن شما اين جوانهاى برومند تربيت شده‌اند كه فداكارى كردند براى اسلام. اسلام بر ما حق بزرگ دارد؛ حق حيات دارد. و ما هر چه در راه اسلام بدهيم آن حقى كه اسلام به ما دارد ادا نكرديم. من از خداى تبارك و تعالى سلامت و سعادت همۀ شما را و رحمت براى اين جوانهايى كه فداكارى كرده‌اند طلب مى‌كنم. والسلام عليكم و رحمة اللّه‌ و بركاته