بسم‌اللّه‌ الرحمن الرحيم اناللّه‌ و انااليه راجعون ¹

آنگاه كه منطق قرآن، آن است كه ما از خداييم و به سوى او مى‌رويم و مسير اسلام، بر شهادت در راه هدف است، و اولياى خدا ـ عليهم‌السلام ـ شهادت را يكى از ديگرى به ارث مى‌بردند، و جوانان متعهد ما براى نيل شهادت در راه خدا درخواست دعا مى‌كرده و مى‌كنند، بدخواهان ما كه از همه جا وامانده دست به ترور وحشيانه مى‌زنند، ما را از چه مى‌ترسانند؟ امريكا خود را دلخوش مى‌كند كه با ايجاد رعب در دل ملت ـ كه سربازان قرآنند ـ مى‌تواند وقفه‌اى در مسير حق و عقبگردى از جهاد مقدس در راه خدا ايجاد كند؛ غافل از اينكه ترس از مرگ براى كسانى است كه دنيا را مقرّ خود قرار داده و از قرارگاه ابدى و جوار رحمت ايزدى بى‌خبرند. اينان از كوردلى، صحنه‌هاى شورانگيز ملت عزيز و شجاع ما را در هر شهادتى، پس از شهادتى كه در پيش چشمان خيرۀ آنان منعكس است نمى‌بينند. صُمٌّ بُكْمٌ عُمْىٌ فَهُمْ لايَعْقِلُونَ ²

اينان مى‌بينند كه هزار و سيصد سال بيشتر از صحنۀ حماسه آفرين كربلا مى‌گذرد و هنوز خون شهيدان ما در جوش و ملت عزيز ما در حماسه و خروش است. جناب حجت‌الاسلام دانشمند محترم آقاى مفتح و دو نفر پاسداران عزيز اسلام ـ رحمة‌اللّه‌ عليهم ـ به فيض شهادت رسيدند و به بارگاه ابديت بار يافتند، و در دل ملت و جوانان آگاه ما حماسه آفريدند و آتش نهضت اسلامى را افروخته‌تر و جنبش قيام ملت را متحركتر كردند. خدايشان در جوار رحمت واسعۀ خود بپذيرد و از نور عظمت خود بهره دهد. اميد بود از دانش استاد محترم و از زبان و علم او بهره‌ها براى اسلام و پيشرفت نهضت برداشته شود؛ و اميد است از شهادت امثال ايشان بهره‌ها برداريم. من شهادت را بر اين مردان برومند اسلام، تبريك و به بازماندگان آنان و ملت اسلام تسليت مى‌دهم. سلام بر شهيدان راه حق. 27/9/58 / 28 محرّم‌الحرام 1400 روح‌اللّه‌ الموسوى الخمينى

1. ـ بخشى از آيۀ 156 سورۀ بقره: «همه از خداييم و به سوى او باز مى‌گرديم».
2. ـ سورۀ بقره، آيه 171: «وَ مَثَلُ الَّذينَ كَفَرُواكَمَثَلِ الَّذى يَنْعِقُ بِما لا يَسْمَعُ إلاّ دُعاءً وَ نِداءً صُمٌّ بُكْمٌ عُمْىٌ فَهُمْ لايَعْقِلُونَ» و مثل كافران در شنيدن سخن انبيا و درك نكردن معناى آن، چون حيوانى است كه آوازش كنند، از آن آواز معنايى درك نكرده، جز صدايى نشنود، و كفار هم از شنيدن و گفتن و ديدن حق، كر و لال و كورند، زيرا عقل خود را در كار نمى‌بندند.