بسم اللّه‌ الرحمن الرحيم بى‌اطلاعى مدعيان اسلام‌شناسى و جامعه‌شناسى متقابلاً تبريك ولادت با سعادت حضرت عسكرى ـ سلام‌اللّه‌ عليه ـ را خدمت آقايان عرض مى‌كنم و همين طور تبريك سالگرد پيروزى انقلاب و از خداى تبارك و تعالى مسئلت مى‌كنم كه همۀ ما را هدايت بفرمايد كه در راه اسلام پيش برويم و اسلام را تا آنجا كه ما قدرت داريم به مرحلۀ اجرا درآوريم. آنچه كه احساس مى‌شود اين است كه اين اسلام‌شناسهاى مدّعى اسلام‌شناسى و مدّعيان جامعه‌شناسى، اينها باز نه اسلام را اَزش اطلاعى دارند و نه جامعۀ اسلامى را. شما مى‌بينيد كه اشخاص، گروهها، رسانه‌هاى خارجى كه همه مدّعى اين مسائل، البته نه رسانه‌ها، اين اشخاص، اين گروهها مدّعى اين معنا هستند كه ما مى‌شناسيم جامعه را، مردم را مطلع هستيم از آرا و ... اينها از باب اينكه اطلاع نداشتند بر وضع اسلام و قدرت اسلام و وضع جامعۀ خود ما، جامعۀ ايرانى، از اين جهت آنها گمان مى‌كردند كه در همان روزهاى اول، ماههاى اول، اين انقلاب نتواند خودش را نگهدارد و اين انقلاب از باطن خودش و از خارج منهدم بشود. آنها نمى‌دانستند كه انقلاب يك وقت انقلاب مردمى است آنهم با ايدۀ اسلامى و يك وقت هم ساير انقلابات است كه گروهى، اشخاصى انقلاب مى‌كنند و اين دو تا با هم فرقهاى زيادى دارند. انقلابى كه خود مردم كرده‌اند، كسى يك عده‌اى را بر نداشته ببرد انقلاب كند، يك قدرتمندى نيامده است كودتا كند. خود اين مردم بعد از اينكه اينهمه فشار را در سالهاى طولانى ديدند، كم‌كم احساس كردند كه بايد اين عمل را انجام بدهند و بحمداللّه‌ روحانيون و همين طور خطبا براى بيدار كردن مردم حظّ وافرى داشتند. وقتى يك انقلاب از خود مردم شد اين را نمى‌شود با يك دسته‌اى، بلكه با يك لشگرهايى اين را بر هم زد. مى‌شود كه ـ فرض كنيد ـ يك قدرت بزرگ مثل امريكا حمله كند به ايران و ايران را بگيرد، لكن نمى‌تواند انقلاب را به هم بزند، نمى‌تواند كه اين مردم را رام كند. ما ديديم كه قدرت به آن بزرگى شوروى به افغانستان حمله كرد، منتهى با يك صورتى كه غير حكومت افغانستان خواسته اين را، لكن وقتى وارد شد قدرت و قواى او به افغانستان، فشل شد و الآن به نظر مى‌رسد كه پشيمانند، لكن رويشان نمى‌آيد بگويند. اگر امريكا ـ فرض كنيد ـ بيايد ايران را بگيرد، ابتدا بتواند يك همچه كارى بكند، نمى‌تواند در اينجا ادامه پيدا كند؛ مى‌تواند كه طيّاره‌هايش را، جنگنده‌هايش را بفرستد و شهرها را بمباران كنند و اينها، ولى وقتى آمدند روى زمين، مردم آنها را با چنگ و دندان از بين مى‌برند. اينهايى كه خيال مى‌كردند كه با يك عده‌اى مى‌توانند كه ايران را برگردانند از اين حال، اينها از باب اينكه نه اسلام را شناخته بودند و نه مردم ايران را و نه اين تحول عظيمى را كه در ايران پيدا شد و شما مى‌بينيد و همه مى‌بينيم كه در خوزستان و آنجاهايى كه مركز جنگ و آنهمه بساط هست، مردم چطور مقاوم هستند. مباهات به نمازهاى جمعه مناطق جنگى من وقتى جماعتهاى روز جمعۀ بعضى از بلاد خوزستان را، مثل آبادان و اهواز، اينها را و دزفول و اينها را مى‌بينيم واقعاً پيش خودم يك مباهاتى مى‌كنم كه ما يك همچه جاهايى را داريم. اسلام يك همچه مناطقى را دارد؛ منطقه‌اى كه هر آنش دارد بمباران مى‌شود، جماعتش به آن قدرت، امام جماعتهايش به آن قدرت صحبت مى‌كند، جمعه‌اش به آن طور با عظمت ايجاد مى‌شود. جمعه‌اى كه در بلاد جنگى ايجاد مى‌شود غير جمعه‌اى است كه در تهران يا در قم يا در جاهاى ديگر ايجاد مى‌شود، آنجا يك خاصيّت خاصى دارد. جمعه‌هاى اين بلاد جنگى، روحيه به ايران مى‌دهد، روحيه به ارتش مى‌دهد. و اينهايى كه گمان مى‌كردند كه خير، يك حمله‌اى بكنند به ايران، يك كارى بكنند يا فرض كنيد كه صدامى كه بازى خورد از قدرتهاى بزرگ و خودش هم نتوانست ادراك كند چيزى را، اين حمله را كرد و ديديد كه بحمداللّه‌ الآن رو به زوال است. اينكه از خارج بمباران مى‌كند بلاد شما را، اين دليل بر اين است كه ضعف قدرت نظامى دارد و اين از خارج بمب مى‌اندازد، توپ مى‌اندازد، يا يك وقت هم از بالاها مى‌آيد و ردّ مى‌شود و بمباران مى‌كند و اين ضعف نظامى است كه او دارد. و مضحك اين است كه در عين حالى كه مسئله را دارد دنيا مى‌بيند كه چطورى هست، باز هم آن «حسين اردنى ¹

» خودش را مى‌خواهد متصل كند به اين ²

، خودش را مى‌خواهد انتحار كند، اين از باب اين است كه اين نمى‌فهمد. وجه صحيحش اين است كه اينها نه اسلام را از او اطلاع دارند كه قدرت اسلام چى است و نه مردم ايران را و نه آن تعهدى كه مردم ايران به اسلام پيدا كرده‌اند مى‌دانند. آنها خيال مى‌كنند كه اينها هم مثل خودشان مى‌مانند و مثل اتباع خودشان مى‌مانند، نمى‌دانند كه اگر يك روز اينها از همان شهرهاى خودشان، از همان بلاد خودشان سرنيزه را بردارند مردم آنها را از بين مى‌برند؛ بخلاف ايران، كه ايران آن قدرتهاى بزرگ را بيرون راند و الآن هم با اينكه مى‌گفتند بعد از چند ماهى ايران به هم مى‌خورد، الآن هم سال چهارم را داريد جشن مى‌گيريد و بحمداللّه‌ قدرت همان قدرت است و بيشتر شده و تعهد مردم همان تعهد است. تأثير وصيت‌نامه‌هاى شهدا نمونه‌اى كه شما فرموديد كه آن پيرزن اينطور گفته است، زياد پيش من وارد مى‌شود، نمونه‌ها زياد است؛ پيرمرد، پسرهايش، پسرش، شهيد شده، مى‌آيد گريه مى‌كند كه من مى‌خواهم بروم، من به او مى‌گويم كه آخر تو مثل من پيرمردى، تو نمى‌توانى بروى آنجا جنگ كنى. خوب من مى‌توانم بروم يك كارى بكنم. اينطور شده‌اند. يا فلان زن يا فلان دختر، آنها مى‌گويند ما مى‌خواهيم جبهه برويم، ما مى‌گوييم نمى‌شود شماها جبهه برويد، لكن جدّيت دارند جبهه بروند. و جوانها آنطور، وصيت‌نامه‌هاى جوانها را شما ديده‌ايد كه چيست؟ اين وصيّت‌نامه‌ها اينها، انسان را مى‌لرزاند، انسان را بيدار مى‌كند. و بحمداللّه‌ الآن ايران يك كشور نمونه است و من اميدوارم كه با هدايت ائمۀ جمعه و جماعت مردم رو به اسلام همان طور كه هستند قدرت خودشان را حفظ كنند و احكام اسلام هم ان‌شاءاللّه‌، همه‌اش پياده بشود. البته اين نهضت و انقلاب، همۀ اينها مقدمۀ اين است از براى اينكه اسلام پياده بشود. ما، شما، سايرين يك مقصد ديگرى نداشتيم؛ شما نمى‌خواستيد يك قدرتى دست بياوريد، شما مى‌خواستيد اسلام را احيا كنيد و بحمداللّه‌ در شرف همين مسائل هست. و البته گرفتاريهايى هست و كمبودهايى هست از حيث روحانيت، خصوصاً، از حيث مبلّغ خصوصاً، كه ما خيلى كمبود داريم. و اينكه فرموديد كه در آنجاها هم حوزه تشكيل مى‌شود، تشكيل شده است، بسيار مفيد است، ما امروز احتياج زياد داريم به مبلّغ، احتياج زياد داريم به روحانى و ما داريم از مايۀ خودمان مى‌خوريم. روحانيون ما دارند به جاهاى ديگر مى‌روند، و حوزۀ علميه قم باز احساس كمبود دارد مى‌كند. و همين طور ساير جاها بايد پشتوانه باشند تا اينكه ان‌شاءاللّه‌، اين حوزه‌ها محفوظ باشد و من كراراً، به همه تأكيد كردم كه اين حوزه‌ها بايد به همان وضع سنّتى خودش محفوظ باشد. فقه، آن فقهى كه در بين ما هست يك فقهى است كه اگر از آن راه منحرف بشود فقه از بين مى‌رود. بايد همان طورى كه، با همان قوتى كه مشايخ ما از اول تا حالا فقه را حفظ كردند، ما هم به همان ترتيب حفظ بكنيم. و من اميدوارم كه آقايان همه موفق باشند و باز هم تشكر مى‌كنم از آقايان كه تشريف آوردند اينجا و ما خدمتشان از نزديك رسيديم و اين هم يكى از بركات اين نهضت و انقلاب است كه ما با آقايان ملاقات مى‌كنيم و خدمتشان مى‌رسيم و استفاده از آنها مى‌كنيم. خداوند همۀ شما را ان‌شاءاللّه‌، موفق كند، و اسلام را به پيش ببرد تا ظهور امام زمان ـ سلام‌اللّه‌ عليه. والسلام عليكم و رحمة‌اللّه‌ و بركاته

1. ـ پادشاه اردن.
2. ـ صدام حسين، رئيس رژيم حاكم بر عراق.