بسم اللّه الرحمن الرحيم مكلف بودن به آيندهنگرى من تذكراتى دارم كه بايد به شما آقايان عرض كنم. ما بايد آينده را در نظر بگيريم و اين گونه فكر نكنيم كه وضع فعليمان بگذرد، آينده هر چه باشد، باشد. ما مكلفيم تا علاوه بر اينكه وضع فعلى را حفظ كنيم، نگهبان آيندۀ نظام و اسلام باشيم. ما بايد پايه گذار خوب آينده باشيم. از موضوعاتى كه بايد در فكر آينده اش باشيم، وضع روحانيت است، وضع درسى روحانيت است. در مورد وضع درسى آنچه پرسيدم، گفتهاند خوب است. البته خوب داريم تا خوب، يك موقعى خوب است كه صاحب جواهر و شيخ مرتضى تربيت مىشود، و يك موقعى خوب است كه ماها به وجود مىآييم، بين اين دو خيلى فاصله است. براى اينكه افرادى مثل صاحب جواهر تربيت شود بايد دسته بسيارى مُمَحَّض بر تحصيل شوند، خود را مهيا كنند تا فقه را به صورت قديم تحصيل نمايند. نگرانى از تشريفات در حوزهها مسئله ديگر، مسئله تشريفات حوزههاى روحانيت است كه دارد زياد مىشود. وقتى تشريفات زياد شد، محتوا كنار مىرود. وقتى ساختمانها و ماشينها و دم و دستگاهها زياد شود، موجب مىشود بنيه فقهى اسلام صدمه ببيند، يعنى با اين بساطها نمىشود شيخ مرتضى و صاحب جواهر تحويل جامعه داد. اين موجب نگرانى است و واقعاً نمىدانم با اين وضع چه كنم. اين تشريفات اسباب آن مىشود كه روحانيت شكست بخورد. زندگى صاحب جواهر را با زندگى روحانيون امروز كه بسنجيم، خوب مىفهميم كه چه ضربهاى به دست خودمان به خودمان مىزنيم. يك قصه هم قصه بعضى ائمۀ جمعه و بعضى از علماى بلاد است كه با دخالتهاى بىمورد خود در امور دولت، اسباب اين مىشوند كه مردم از آنها كنار گيرند. اگر مردم از روحانيون كنار گيرند، موجب مىشود كه روحانيون شكست بخورند، و اگر روحانيون شكست بخورند، جمهورى اسلامىشكست مىخورد. اين مطلب را بارها گفتهام كه روحانيون بايد وضعى ارشادى داشته باشند، نه اينكهبخواهند حكومت كنند. كارى نبايد بكنيم كه مردم بگويند اينها دستشان به جايى نمىرسيد، حالا كه رسيد ديديد اين طور شدند. استبداد دينى خود تهمتى است كه از كنارش نبايد گذشت. راديوها مرتب از آن سخن مىگويند و ما را به خودكامگى متهم مىكنند. روحانيون نبايد كارى كنند كه شاهد دست دشمن بدهند. دخالت ما بايد نهى از منكر و امر به معروف باشد، والاّ به استاندار بگوييم تو بايد اين كار رابكنى، والاّ بگوييم از اينجا برو، اين اولاً تضعيف دولت است و از آن گذشته موجب مىشود كه مردم از روحانيون متنفر شوند. اين موضوعات را بايد كاملاً در نظر داشته باشيم. صيانت شوراى نگهبان در گِرو عملكرد اعضاى آن اما مسئلۀ شما. من با نهاد شوراى نگهبان صددرصد موافقم و عقيدهام هست كه بايد قوى و هميشگى باشد، ولى حفظ شورا مقدارى به دست خود شماست. برخورد شما بايد به صورتى باشد كه در آينده هم به اين شورا صدمه نخورد. شما نبايد فقط به فكر حالا باشيد و بگوييد آينده هر چه شد، باشد. شياطين بتدريج كار مىكنند. امريكا براى پنجاه سال آينده خود نقشه دارد. شما بايد طورى فكر كنيد كه اين شورا براى هميشه محفوظ بماند. رفتار شما بايد به صورتى باشد كه انتزاع نشود كه شما در مقابل مجلس و دولت ايستادهايد. اينكه شما يكى و مجلس يكى، شما يكى و دولت يكى، ضرر مىزند. شما روى مواضع اسلام قاطع بايستيد، ولى به صورتى نباشد كه انتزاع شود شما در همه جا دخالت مىكنيد. صحبتهاى شما بايد به صورتى باشد كه همه فكر كنند در محدودهقانونى خودتان عمل مىكنيد، نه يك قدم زياد و نه يك قدم كم. در همان محل قانونى وقوف كنيد، نه يك كلمه اين طرف و نه يك كلمه آن طرف. گاهى ملاحظه مىكنيد كه مصالح اسلامىاقتضا مىكند كه به عناوين ثانوى عمل كنيد. به آن عمل كنيد گاهى مىبينيد كه بايد نخست وزير در كارى دخالت كند كه اگر دخالت نكند به ضرر اسلام است، به او اجازه دهيد عمل كند. ضرورت اقتضا مىكند كه نخست وزير فلان كار را انجام دهد كه از كس ديگرى بر نمىآيد. شما بايد سعى كنيد كه نگويند مىخواهيد در تمام كارها دخالت كنيد، حتى در مسائل اجرايى. البته خود اين مسائل را مىدانيد و عمل مىكنيد، ولى من تذكر مىدهم. شما بايد توجه داشته باشيد كه اگر مباحثات به مناقشات تبديل شود و جلوى يكديگر بايستيد، اسباب اين مىشود كه شوراى نگهبان تضعيف شود و در آتيه از بين برود. و آن كسانى كه علمايى را كه قبلاً كار شوراى نگهبان را مىكردند، كنار گذاشتند، به اين خاطر بود، كه كم كم آنها را مخالف خود احساس كردند و كنار گذاشتند و بتدريج اين شيطنت صورت گرفت. پس همه ما بايد بيدار باشيم. به فكر مردم بودن و سختگيرى نكردن مسئله ديگر رفتار نهادها با مردم است. بايد حركت ما به صورتى باشد كه مردم بفهمند كه اسلام براى درست كردن زندگانى دنيا و آخرت آمده ما است تا ملت احساس آرامش كند. اينكه آمده است: «الاسْلامُ يَجُبُّ ماقَبْلَهُ» 1
اين يك امر سياسى است. اسلام ديده است اگر بخواهد با كسانى كه تازه مسلمان شدهاند سختگيرى كند، هيچ كس به اسلام رونمىآورد. «جُبّ ماقَبل» كرده است و از آنچه در قبل كردهاند گذشته است. در جايى ديدم كميته صنفى گفته است تمام اصنافى كه از چندسال قبل از انقلاب گرانفروشى كردهاند بايد بيايند و مجازات شوند. اين بر خلاف اسلام و رضاى خداست. مابايد اين قدر سخت نگيريم و به فكر مردم باشيم. مردم ما خيلى زحمت كشيدهاند. مردم عادى غير از طبقه مرفه هستند. مردم عادى ما اسلام را پياده كردهاند و تمام زحمات حكومت را متحمل مىشوند. پس ما بايد بسيار به فكر مردم باشيم و بر آنان سخت نگيريم كه از صحنه خارج شوند. البته فاسدين را رها نكنيم، اما اينكه اين فرد با كى عكس انداخته است يا اسمش در كجاست و يا به استقبال چه كسى رفته است، نبايد به اين سببها براى مردم ناراحتى درست كرد. در قرآن هم كارها بتدريج انجام گرفته است. ما چهل و چند ميليون هستيم كه اگر با هم باشيم، مطمئناً نه شوروى و نه امريكا هيچ كارى نمىتوانند بكنند. پس بايد مردم را حفظ كرد. مجلس، دولت، شوراى نگهبان و بقيه بايد دست در دست يكديگر بگذاريم تا ايران و اين جمهورى را حفظ كنيم. والسلام عليكم و رحمة اللّه
عنوان :
حدود وظایف شوراى نگهبان
مرجع :
صحیفه امام (۱۹) صفحه ۶۲
مکان :
تهران، جماران
تاریخ :
۱۳۶۳-۰۶-۱۱
حضار :
فقها و حقوقدانان شوراى نگهبان