بسم اللّه‌ الرحمن الرحيم طرح دشمنان انقلاب در ايجاد اختلاف و نفاق از تمام برادرانى كه از راههاى دور، از گرگان، از گنبد، از بلوچستان، برادران اهل سنت و برادران شيعى در اين مكان تشريف آورده‌اند تشكر مى‌كنم و دعا مى‌كنم كه ان‌شاءاللّه‌، همه موفق باشند به اينكه مقاصد اسلام را در ايران عزيز پياده كنند. شما برادران مى‌دانيد كه به هر نحوى تشبثات خارجى [در كار است] و آنهايى كه در راه آنها قدم برمى‌دارند به اسم اسلام، يا به اسماء ديگر، همه دركارند كه اين انقلاب را كه به نفع همۀ كشور و خصوص طبقه‌هاى كشاورز و كارگر و مستضعفان است، از بين ببرند و باز اين كشور را كه با خون صدها هزار نفر و معلولين به ما اعطا شده است، با ايجاد اختلاف از بين ببرند و بر ما همه و بر شما همه است كه هوشيار باشيم و اين توطئه‌ها را يا ازبين ببريم و يا با بى‌اعتنايى از كنار آنها عبور كنيم. الآن اجتماعاتى هست كه به اسم شيعه و سنى بنا بر ايجاد اختلاف دارند؛ همان طورى كه وابستگان به قدرت بزرگ امريكا در طائف اين مسئله را طرح كردند و براى خدمتگزارى به امريكا كه دنبالش خدمتگزارى به شوروى هم است، نقشۀ اختلاف بين برادران را ريختند و دنبال او در كشور خودمان هم، اشخاصى دارند همان نقشه را پياده مى‌كنند؛ غافل از آنكه اگر ـ خداى نخواسته ـ اين قدرتهاى بزرگ در ايران برگردند، نه اسلامى و نه اهل سنتى و نه اهل تشيعى باقى مى‌گذارد. اگر اينها اين دفعه ـ خداى نخواسته ـ برگردند، براى اينكه از اين برادران سنى و شيعه صدمه ديدند و از اجتماعات آنها نفعهاى خودشان را و چپاولگريهاى خودشان را از دست داده‌اند، اين دفعه بدانيد كه ـ خداى نخواسته ـ اگر آنها برگردند، اساس اسلام را كه منشأ اجتماع شما برادران بود، از بين خواهند برد. برادران بيدار باشند و كسانى كه درصدد اين هستند كه بين برادران شيعى و سنى اختلاف بيندازند، اگر وابسته به امريكا يا شوروى هستند، آنها نصيحت را معلوم نيست بپذيرند و اما اگر وابسته به آنها نيستند و براى اسلام و براى كشور اسلامى خودشان و براى مسلمين مى‌خواهند كارى بكنند، راه ايجاد اختلاف نيست. راه، اين است كه تمام گروهها، را با هم آشتى بدهند و اين اجتماعى كه بحمداللّه‌ در ايران پيدا شده است و اين وحدت كلمه‌اى كه بين همۀ قشرهاى كشور پيدا شده است، كوشش كنند كه محفوظ باشد. رسيدن به مقاصد عاليه اسلامى در سايه وحدت و آرامش ما در سايۀ آرامش و وحدت مى‌توانيم اين كشور را به مقاصد عاليۀ اسلامى برسانيم و اين مستضعفين را از آن ظلمهايى كه در طول تاريخ به آنها شده است، نجات دهيم. اگر آرامش نباشد، كشاورزى نخواهد بود و اگر آرامش نباشد، صنعت راه نخواهد افتاد. اگر آرامش نباشد، اصلاحاتى كه بايد بشود و براى مستضعفين عمل بشود، نخواهد شد. شما مى‌بينيد كه در كردستان و در خوزستان كه آشوب بپاكردند ـ و بعضى از آنها هم كه آشوب را بپاكردند با اسم اسلام بود ـ تاكنون دولت نتوانسته است در آنجاها يك عمل چشمگير مثبتى ايجاد كند؛ براى اينكه محيط ناآرام فرصت نمى‌دهد كه كسانى كه بخواهند خدمت كنند، درست بتوانند خدمت كنند. چه طور ممكن است كه كشاورزى در يك محيطى كه خرمنها را اشخاص فاسد آتش مى‌زنند، به نتيجه برسد؟ و چه طور ممكن است صنعت در يك محيطى كه كارگران را به اعتصاب و اشتغال به كارهاى غير انسانى وادار مى‌كنند، تأثير داشته باشد و نتيجه بدهد؟ برادران من، برادران اهل سنت، برادران اهل تشيع، همه توجه داشته باشيد كه ريشه‌هاى فسادى كه شماها را در تحت فشار ظلم و زير چكمه‌هاى دژخيمان خودشان خرد كردند در طول تاريخ و الآن از بين شما بحمداللّه‌ رفته‌اند و مى‌روند، اينها در صددند كه با اسمهاى مختلف شما را به جان هم بيندازند و نتيجه بگيرند. الآن در اطراف كشور همين اشخاصى كه مى‌خواهند اين كشور را به حلقوم امريكا يا شوروى بيندازند، مشغول فعاليت‌اند. دراطرافى كه شماها هم هستيد مشغول‌اند، درشمال بيشتر مشغول‌اند، در خود تهران مشغول‌اند و اجتماعاتى دارند. در خود تهران اشخاص منحرفى كه بعضى‌شان پرونده هم دارند در پيش مقامات، باز سردر آوردند و مشغول شيطنت هستند. چه ديده‌ايد شماها از آرامش، و چه بدى ديده‌ايد از اسلام و چه بدى ديده‌ايد از جمهورى اسلامى و از قرآن كريم كه كمر به محو او بسته‌ايد و به اسم اسلام، ناآگاه و يا ـ خداى نخواسته ـ آگاهانه، مشغول توطئه هستيد؟ شما گمان مى‌كنيد كه توطئه‌هاى شما مخفى است؟ خير، اين طور نيست، پرونده‌هاى شما در دست است. دست برداريد از صحبتها، از اجتماعات، از توطئه‌ها. ملت اسلامى ما كه در راه اسلام خون داده است و جوان داده است، نمى‌تواند ببيند كه يك مشت اشخاصى كه در رژيم سابق بلندگوى رژيم بودند، حالا دوباره از سر شروع كردند و گمان مى‌كنند كه فرصت پيدا كرده‌اند. خدا نكند آن روزى بيايد كه ملت ما [بخواهد برخورد كند با] افرادى كه اين طور هستند، چه تحت لواى اسلام به اسلام دارند لطمه وارد مى‌كنند، و چه به اسماء ديگر، به اسم تسنن و تشيع، لطمه بر اسلام وارد مى‌كنند. ملت افراد را مى‌شناسند. شما گمان نكنيد كه ملت كه اين همه زحمت كشيده است و جمهورى اسلامى را تا اينجا رسانده است، بگذارد شماها هر كارى مى‌خواهيد بكنيد و اين جمهورى را به هم بزنيد و با توطئه‌هايى كه از خارج الهام گرفته مى‌شود، نظير توطئه طائف، در اينجا باز خواهيد درست كنيد. هشدار به عناصر مفسده‌جو و تفرقه‌افكن من هشدار مى‌دهم به بعض اشخاصى كه در صدد مفسده هستند كه ما آنها را مى‌شناسيم؛ لكن مى‌خواهيم كه خودشان به اسلام توجه كنند؛ خودشان به اسم اينكه ما حقوق خودمان را مى‌خواهيم به اسلام خيانت نكنند. حقوق همۀ افراد، چه برادرهاى اهل سنت و چه برادرهاى اهل تشيع و چه آنهايى كه اقليت مذهبى رسمى دارند، حقوق آنها همه هم در قانون اساسى ملحوظ شده است و هم اسلام براى همۀ آنها حقوق قائل است و با عدل اسلامى رفتار مى‌كند. اين قدر، درصدد نباشيد كه بذر فتنه را بيفشانيد و با اجتماعات خودتان فتنه‌انگيزى كنيد. توجه به اسلام داشته باشيد، توجه به ديانت اسلامى و قرآن كريم داشته باشيد. با سلطۀ خارجى همه چيز شما از بين خواهد رفت و اين ايجاد اختلاف ـ خداى نخواسته ـ موجب سلطۀ خارجى خواهد شد. دشمنان اسلام، دشمنان قرآن كريم، در كمين‌اند. آنهايى كه اسلام را نمى‌توانند ببينند و آنهايى كه از اسلام سيلى خورده‌اند در كمين‌اند. اگر شماها در داخل به اسم تشيع و تسنن بخواهيد ـ خداى نخواسته ـ اختلاف ايجاد كنيد، تكليف براى ما پيدا خواهد شد و آنهايى كه مفسده جو هستند و مى‌خواهند با مفسده‌جويى بين برادرها اختلاف بيندازند آنها را ما مى‌شناسيم و ممكن است ـ خداى نخواسته ـ معرفى كنيم به برادران اهل سنت و به برادران اهل تشيع و به همۀ ملت. مقتضى اين است كه در يك همچو زمانى كه ما در جنگ هستيم و قدرتهاى بزرگ پشت سر دشمنهاى خارجى ما هستند و صدام با تمام قوا كوشش مى‌كند كه اين جمهورى را به هم بزند، آن هم به اسم اسلام اين كار را دارد انجام مى‌دهد و برخلاف اسلام عمل مى‌كند، در يك همچو موقعى مبادا برادران ما بازى بخورند از اشخاص مفسده‌جو كه گاهى در كردستان و گاهى در كرمانشاه و گاهى در تهران اشتغال به افساد دارند. ما به آنها هشدار مى‌دهيم كه توجه به اسلام بكنند؛ توجه به مصالح مسلمين بكنند؛ توجه به توطئه‌هاى خارجى بكنند و دامن به اختلاف نزنند، كه دامن زدن به اختلاف امروز يك معصيت نابخشودنى است و چنانچه ـ خداى نخواسته ـ تكليفى پيدا بشود، ممكن است كه به ضرر آنها تمام بشود. من مايلم كه در جوّ برادرى در جوّ همزيستى مسالمت‌آميز، در جوّ آرام، ما بتوانيم اين كشور را به ساحل نجات برسانيم. كشاورزان ما، كشاورزان عزيز ما، در هر جا كه هستند ـ و امروز از گنبد و گرگان و ساير جاهاى نزديك به آنجا آمده‌اند، و راجع به كشاورزى بسيار خوب توصيف شد ـ من اميدوارم كه آنها همان طورى كه ديدند، در جوّ آرام مى‌توانند يك كشاورزى خوبى بكنند و ملت را از وابستگى نجات بدهند، تمام كشاورزهاى سرتاسر ايران توجه به اين معنا داشته باشند كه گروهكهايى كه مى‌روند و آنها را مى‌خواهند مأيوس كنند از جمهورى اسلامى، به آنها اعتنا نكنند و آنها را از خود برانند كه با جوّ آرام و با حكم اسلام و با پياده شدن احكام قرآن است كه دنيا و آخرت همۀ شماها ان شاءاللّه‌، تعمير خواهد شد و بدانيد شما كه جمهورى اسلامى براى مصلحت همه است. اگر مهلت بدهند اين اشخاصى كه در صدد فتنه‌جويى هستند، اگر مهلت بدهند، خواهند ديد كه دولت و ملت همه با هم يكى هستند و دست به هم مى‌دهند و اين كشور را آباد مى‌كنند و اين كشور را از وابستگى به خارج رها مى‌كنند [تا] اسلام ان شاءاللّه‌، در اين محيط پياده بشود، و ما آن رفاهى كه در اسلام و آن طمأنينه‌اى كه در اسلام براى افراد حاصل خواهد شد، حاصل كنيم در اين كشور. لزوم آرامش در محيط دانشگاهها عزيزان من توجه خيلى لازم است، بيدارى خيلى لازم است. امروز در همه جا مى‌خواهند كه ايجاد نفاق كنند؛ ايجاد يأس كنند. در دانشگاهها هم همين معنا هست و من بايد به آنها هم عرض كنم كه ما و جمهورى اسلامى و اسلام پشتيبان دانشگاه است، پشتيبان دانشگاهيان است، پشتيبان اساتيدى كه براى اسلام و براى كشور زحمت مى‌كشند هست، پشتيبان تخصصها هست. آن چيزى كه مسلماً بايد نباشد فقط آن است كه بخواهند توطئه‌ها را ـ خداى نخواسته ـ در دانشگاه دامن بزنند؛ البته توطئه نبايد باشد. من به همۀ اساتيد دانشگاه كه تعهد دارند به كشور خودشان و مى‌خواهند خدمت كنند به كشور خودشان و مى‌خواهند تربيت كنند جوانان ما را و مى‌خواهند تخصصهاى خودشان را پياده كنند و [تعليم] كنند براى جوانان ما، به همۀ آنها، من اطمينان مى‌دهم كه ايران و اسلام با آنها موافق است و نگهدار آنهاست و پذيراى از آنهاست و هيچ به خودشان تزلزل راه ندهند و همۀ متفكران، از اساتيد دانشگاه و غير آنها با هم توجه كنند و همكارى كنند با اين هيأت اصلاح فرهنگى و انقلاب فرهنگى، تا اينكه يك دانشگاهى ما پيدا بكنيم كه لبريز از علم باشد، لبريز از تخصص باشد و آرام باشد. اگر در دانشگاه بخواهد آرامش نباشد، اين دانشگاه نمى‌تواند تخصصهاى متخصصين را پذيرا باشد. شما اساتيد محترم نمى‌توانيد علم خودتان را به ديگران [تعليم] كنيد، مگر در يك محيط آرام؛ آرامش دانشگاهها از همه جا لازمتر است. اگر آرامش در دانشگاه نباشد، تمام زحمتهاى اساتيد به باد فنا خواهد رفت. اگر آرامش در دانشگاه نباشد و در محيطهاى تعليمى نباشد، چه طور امكان دارد كه متفكران افكار خودشان را به جوانان ما صادر كنند و مغزهاى آنها را متفكر و متخصص بار بياورند. آن چيزى كه براى ما مهم است آرامش است در همه جا، در سطح كشور، در بين كشاورزان، در بين كارخانه‌ها، در بين صاحبان صنايع و خصوصاً در بين دانشگاه. از دانشگاه است كه تمام علوم به خارج و به جوانان ما مى‌رسد. اين احتياج به يك آرامش دارد. البته علوم انسانى محتاج به يك انسانهاى متعهد دارد. انسانى كه تعهد به قواعد اسلام ندارد و تعهد به آن زيربنايى كه توحيد است ندارد، در علوم انسانى نمى‌تواند عملى انجام بدهد الاّ انحراف و اين قابل پذيرش نيست. در ساير رشته‌هايى كه در دانشگاه هست آن چيزى كه مورد نظر است اين است كه اساتيد مشغول به كار خودشان باشند و توطئه در كار نباشد. اما انگيزه‌هاى آنها يك انگيزه‌هاى مختلفى است. يك امر طبيعى است كه انگيزه‌ها با هم اختلاف دارد، لكن اگر اساتيد محترم دانشگاه، كه مى‌خواهند به اين مملكت خدمت بكنند و مى‌خواهند تخصص را از خودشان به ديگران [تعليم] كنند، توجه داشته باشند كه محيط دانشگاه، محيط تعليم و تعلم است، نه محيط امورى كه به كشور ما ضرر مى‌رساند. هر يك از آنها در اين حد باشند كه فقط مشغول آن تعهدى كه استاد دارد باشند، ولو انگيزۀ آنها با انگيزه‌هاى ديگران اختلاف داشته باشد، آنها مورد پذيرش هستند و در دانشگاهها مى‌توانند خدمت بكنند و برادران، همۀ ما، با آنها مخالفت نبايد بكنند، ولى اين جهت بايد محرز باشد كه انحرافات در كار نباشد؛ و بنا بر اين نباشد كه اساس جمهورى اسلامى را بخواهند متزلزل كنند و جوانان را وادار كنند به كارهايى كه در دانشگاه مناسب نيست. من اميدوارم كه امسال دانشگاه آن مقدارى كه ممكن است باز بشود و آن مقدارى كه بايد اساتيد ما عمل كنند، عمل كنند و ان شاءاللّه‌، اين كشور در آرامش واقع بشود. و اين جنگ تحميلى، كه به ما از ابرقدرتها تحميل شده است، به زودى ان شاءاللّه‌، از بين برود و اشخاصى كه گناهكارند و جنايتكارند به جاى خودشان بنشينند. من از خداى تبارك و تعالى سلامت و سعادت و عزت همۀ شما را خواستارم. و باز تأكيد مى‌كنم كه اخوت اسلامى خودتان را كه قرآن كريم براى شما هديه آورده است، حفظ كنيد و در اخوت اسلامى است كه مى‌توانيد اين كشور را نجات بدهيد و بالاتر اينكه اسلام عزيز را حفظ كنيد. والسلام عليكم و رحمة‌اللّه‌ و بركاته