بسمه تعالى 2 تقويمى شعبان 92 احمد عزيزم مرقوم شما با امانتى ¹

واصل شد. ان شاءاللّه‌ تعالى موفق و مؤيد باشيد و اشتغال به تحصيل و تهذيب نفس مستدام باشد. اينجانب بحمداللّه‌ سلامت هستم. چند روز قبل جواب مرقوم حضرت آقاى عمّ محترم ²

را داده‌ام؛ اميد است واصل شده باشد. شنيدم اسم بچه ³

را «ياسر» گذاشته‌ايد؛ انتخاب خوبى نبوده و موجب حرفهايى هم مى‌شود. يكى از حقوقى كه فرزند به پدر دارد اين است كه اسم خوب براى او بگذارد؛ اسم غير متعارفى كه هركس بشنود چيزى بگويد يا گفته شود تحت تأثير چه و چه واقع شده است، خلاف عقل است؛ مع‌ذلك خود دانيد. آقاى اخوى ⁴

و بستگانش سلامتند.ايشان شبها پيش من هستند؛ يعنى تا بعد از شام. هواى اينجا از شدت افتاده است و شبها خوب است. والسلام عليكم.پدرت حضور مبارك حضرت آقا ⁵

سلام برسانيد. مخدرۀ محترمه را سلام مى‌رساند.

1. ـ آقاى سيد احمد خمينى دربارۀ پاورقيهاى اين نامه چنين نوشته است: 1 ـ امانتى اكثراً اعلاميه‌ها و كارهاى مبارزاتى انجام شده بود كه جاسازى مى‌كردم و براى امام مى‌فرستادم.
2. ـ حضرت آيت‌اللّه‌ پسنديده.
3. ـ امام فكر مى‌كردند كه من نام ياسر را به خاطر ياسر عرفات گذاشته‌ام! در صورتى كه آن موقع اسم ياسر (پدر عمار) و ميثم و از اين قبيل اسمهاى انقلابيون صدر اسلام مرسوم بود و در ايران مى‌گذاشتند. با اين وضع اسم پسرم را حسن گذاشتم كه فعلاً در قم مشغول تحصيل علوم اسلامى است.
4. ـ اخوى، مرحوم داداش (آقاى سيد مصطفى خمينى).
5. ـ آيت‌اللّه‌ پسنديده.