بسم اللّه‌ الرحمن الرحيم من ايشان را حدود بيست سال است كه مى‌شناسم. مهدى عراقى يك نفر نبود، او به تنهايى بيست نفر بود. حاج مهدى عراقى براى من برادر و فرزند خوب و عزيز من بود. شهادت ايشان براى من بسيار سنگين بود اما آنچه مطلب را آسان مى‌كند آن است كه در راه خدا بود. شهادت او بر همۀ مسلمين مبارك باشد. او مى‌بايست شهيد مى‌شد؛ براى او مردن در رختخواب كوچك بود. [برادر شهيد: ما خوشبختيم كه هديه‌اى به پيشگاه حضرت ولىّ‌عصر و نايب آن حضرت، امام خمينى، تقديم داشتيم.] اين هديه‌اى است براى خدا. [فرزند كوچك شهيد عراقى: پدر من در مقابل دو شخصيت سر تعظيم فرود آورد: اول مرحوم نوّاب صفوى و دوم امام خمينى. و من خوشحالم كه اگر دو نفر را از دست داديم، قلب ميليونها انسان را متوجه به خود ديده و دل آنان را در دست داريم.] شما خدا را داريد كه فوق هر نيرويى است.