بسم‌اللّه‌ الرحمن الرحيم نور چشمان عزيزم، فرزندان محترم شهدا، جانبازان، اسرا و مفقودين ـ ايّدهم‌اللّه‌ تعالى پيام شما را شنيدم. من به شما سلام و درود مى‌فرستم، و به وجود شما مباهات و افتخار مى‌كنم. و چه افتخارى بالاتر از اينكه ما در تداوم انقلابمان ذخيره‌هاى عظيمى همچون شما عزيزان را داريم كه حضورتان در جامعه در تمامى صحنه‌هاى اسلامى و انقلابى و مردمى يادآور رشادتها و فداكاريها و اخلاص رادمردانى است كه به بركت خونهاى پاك آنان انقلاب و جمهورى اسلامى ايران بارور گرديد؛ و با شهادت و ايثار و جانبازى و اسارت آنان، از پانزدهم خرداد تاكنون، بر تارك نهضتمان نام مجد و آزادى و شرف پايدار ماند. شما، گواهان صادق و يادگاران عزمها و اراده‌هاى استوار و آهنين، نمونه‌ترين بندگان مخلص حقيد، كه مراتب انقياد و تعبد خويش را به درگاه اقدس حق‌تعالى با نثار خون و جان به اثبات رسانيدند؛ و در ميدان جهاداكبر با نفس و جهاد اصغر با خصم، واقعيت پيروزى خون بر شمشير و غلبۀ ارادۀ انسان را بر شيطان مجسم كردند؛ و سرمايۀ جان خويشتن را به بهاى اندك نفروختند و ملعبۀ زخارف زودگذر دنيا و متعلقات آن نشدند؛ و با همتى بلند به سودا و معامله‌اى برخاستند كه خدا مشترى جان آنان شد و اجر و مزدشان را بيدريغ در نزد خود قرار داد ¹

و حياتشان را جاودانه ساخت، كه اين، منتها آرزوى عاشقان و مشتاقان و غايت عمل و آمال عارفان است كه «يَالَيتَنَا كُنَّا مَعَهُم». ²

و گوارا باد بر اين شهيدان، لذت انس و همجوارى‌شان با انبياى عظام و اولياى كرام و شهداى صدر اسلام! و گواراتر بر آنان باد نعمت رضايت حق كه رِضوَانٌ مِنَ‌اللّه‌ِ أَكبَر. ³

و اينك ما و شما مانده‌ايم كه وارث آن رسالتيم و حامل آن امانت. عزيزانم، من شما را دوست داشته و همچون فرزندان خود مى‌دانم؛ و هميشه شما را دعا مى‌كنم و با نصيحتى مشفقانه و پدرانه از شما فرزندان خوب و با وفاى خودم مى‌خواهم كه بار امانت پدرانتان را، كه ميراث عزت و راه و رسم زندگى آنان بوده است، به خوبى بر دوش كشيد؛ و تقوا و پاكى و پاكدامنى را پيشه كنيد؛ و نظم در زندگى و تمامى مراحل آن حكمفرما سازيد؛ و با جديت به تحصيل علوم و كسب معارف و بهره‌ورى از استعدادهاى الهى خود بپردازيد؛ و هيچ‌گاه سلاح مبارزه با ظلم و استكبار و استضعاف را بر زمين نگذاريد؛ و دوستى با دوستان خدا و دشمنى با دشمنان خدا را شعار خود سازيد؛ و خود را از مردم پابرهنه و مستضعف و بى‌پناهى كه تمامى عزت ما رهين منت و خدمت آنان است، و شهيدان و جانبازان و اسرا و مفقودين نيز از همين قشرند، دور نسازيد. و مؤكداً از شما فرزندان شهدا مى‌خواهم كه با مادران داغديدۀ خود به عطوفت و مهربانى رفتار كنيد كه الجَنَةُ تَحتَ أَقدَامِ الامّهات. ⁴

و آخرين سخنم در اينجا با شما اينكه به جمهورى اسلامى، كه ثمرۀ خون پدرانتان است، تا پاى جان وفادار بمانيد؛ و با آمادگى خود و صدور انقلاب و ابلاغ پيام خون شهيدان، زمينه را براى قيام منجى عالم و خاتم الاوصيا و الاوليا، حضرت بقية‌اللّه‌ ـ روحى فداه ـ فراهم سازيد. و به مسئولين محترم جمهورى اسلامى ايران، براى چندمين بار، سفارش مى‌كنم ـ و اين نصيحت و سفارش هميشگى است ـ كه قدر اين نعمتهاى بزرگ الهى را بدانند؛ و در شرايط كنونى و آينده‌هاى دور، اولويت را به اين عزيزان و كسانى بدهند كه در راه اسلام خون داده‌اند و مبارزه كرده‌اند؛ و بشدت از بهانه‌جويى و سنگ‌اندازى و مانع‌تراشى و كاغذبازى، كه مانع رشد آنان و ملت دلاور ايران است، خوددارى ورزند. خداوند به همۀ ما توفيق خدمت و اخلاص عنايت فرمايد؛ و اين گوهرهاى گرانبها را از كيْد و وسوسه‌هاى شيطان محافظت كند. إنَّ رَبّى قَريبٌ مُجِيبٌ. ⁵

والسلام عليكم و رحمة‌اللّه‌. هشتم ارديبهشت ماه 1365 / 18 شعبان 1406 روح اللّه‌ الموسوى الخمينى

1. ـ اشاره به آيۀ 111 سورۀ توبه.
2. ـ «اى كاش ما نيز با ايشان مى‌بوديم».
3. ـ بخشى از آيۀ 72 سورۀ توبه: «خشنودى و رضاى خداى تعالى بالاتر است».
4. ـ كنزالعمّال، ج 16، ص 461 : «بهشت زير گامهاى مادران است».
5. ـ بخشى از آيۀ 61 سورۀ هود: «پروردگار من نزديك و پاسخگو است».