بسم اللّه‌ الرحمن الرحيم قطع دستهاى تفرقه‌انداز نهضت ايران چه نهضت بزرگى بود و چه بركاتى داشت. نهضت اسلام بود، نهضتى كه بانوان، همدوش با برادران خود، آن را به آخر رساندند و مى‌رسانند؛ نهضتى كه مستضعفين عليه مستكبرين نمودند؛ نهضتى كه همۀ اقشار ملت با هم هم‌صدا شدند و ريشۀ ظلم را كندند. چه بركاتى بر اين نهضت مترتب است؛ بركت اسلام، بركت جمهورى اسلامى، كه تمام سعادتها در اسلام است؛ سعادت دنيا و آخرت در اسلام است، لكن اشخاص ضعيفِ بيچاره نمى‌توانند اين نهضت را ببينند؛ در صدد تفرقه هستند. اينها اشخاصى هستند كه مى‌خواهند بين اقشار ملت جدايى بيندازند براى آنكه با تفرقه مى‌توانند منافع خودشان را تأمين كنند، با تفرقه مى‌توانند براى اربابهاى خودشان يك مقامى در اينجا درست كنند؛ لكن بايد مطمئن باشند كه اين دستهاى تفرقه‌انداز قطع خواهد شد. اين دستهايى كه مى‌خواهند بين برادران، بين خواهران، بين اقشار ملت تفرقه بيندازند دفن خواهد شد . همان طورى كه رژيم شاهنشاهى منحوس دفن شد، ريشه‌هاى فساد باقيماندۀ آن هم دفن خواهد شد . بعضِ از اشخاصى كه در آن وقت منفعت‌طلب بودند و مى‌خواستند با بقاى رژيم منحوس منافع مادى خودشان را ـ غير مشروع خودشان را ـ تأمين كنند حالا به خيال آن افتاده‌اند كه باز تفرقه بيندازند بين برادران مُسْلم، بدانند كه غلط رفتند، اشتباه مى‌كنند؛ ديگر بر نخواهد گرديد آن رژيم طاغوتى و نظير آن رژيم طاغوتى. من از شما بانوان محترم كه همدوش برادران خودتان ـ بلكه در صف جلو ـ در اين نهضت بوديد تشكر مى‌كنم، و من اميدوارم كه باز شما در صف مقدم باشيد و اين نهضت را به آخر برسانيد كه حكومت اسلامى ان‌شاءاللّه‌ تأسيس بشود و تمام اقشار ملت ـ تمام مستضعفين ـ به حقوق حقۀ خودشان برسند. خداوند شماها را حفظ كند و براى اسلام و مسلمين نگه دارد. والسلام عليكم و رحمة‌اللّه‌